آلودگی هوا
سمانه کمیلی؛ عبدالله مصطفایی؛ مرتضی جلالی لیچایی
چکیده
اکسیدهای نیتروژن یکی از آلاینده‌های مهم هوا هستند که انتشار آنها در اتمسفر باعث تولید آلاینده‌های ثانویه خطرناکی می‌شود. شناسایی انواع روش های کاهش این آلاینده در دودکش، راهنمای مهمی برای انتخاب روش اثرگذار برای دستیابی به حدمطلوب این آلاینده باتوجه به نوع صنعت برای متخصصین است. دراین مقاله بر روی روش های ...
بیشتر
اکسیدهای نیتروژن یکی از آلاینده‌های مهم هوا هستند که انتشار آنها در اتمسفر باعث تولید آلاینده‌های ثانویه خطرناکی می‌شود. شناسایی انواع روش های کاهش این آلاینده در دودکش، راهنمای مهمی برای انتخاب روش اثرگذار برای دستیابی به حدمطلوب این آلاینده باتوجه به نوع صنعت برای متخصصین است. دراین مقاله بر روی روش های کاهش اکسیدهای نیتروژن در جریان گازهای دودکش مروری انجام شده است. این روش ها شامل فرآیندهای شیمیایی مثل اکسیداسیون پلاسمایی و غیرپلاسمایی به کمک یک عامل اکسنده، احیاء کاتالیستی و غیرکاتالیست، پرتودهیالکترونی، فرآیند بیولوژیکی و فرآیندهای جذب فیزیکی روی جاذب جامد و مایع است. این روش ها اکسید نیتروژن را از یک جریانگازی جدا و آنرا به مواد بیاثر تبدیل میکند. این روش ها برای صنایعی که از تکنولوژی های قدیمی استفاده می کنند و آلایندگی بالایی دارد بسیار مؤثر است. عمده فناوری های معرفی شده دراین مقاله جزو چهار روش اصلی با تکنولوژی توسعه یافته یا نزدیک به توسعه یافتگی هستند و قابلیت استفاده در صنایع ایران را دارند.
آلودگی هوا
سمانه کمیلی؛ عبدالله مصطفایی؛ مرتضی جلالی لیچایی
دوره 4، شماره 65 ، آبان 1398، ، صفحه 11-24
چکیده
در این مطالعه مروری بر انواع روش های کاهش مقدار تولید اکسیدهای نیتروژن در سیستم های احتراقی ساکن در حین احتراق انجام شد.مزایا و معایب این روش ها و نحوه اثرگذاری آن ها تبیین شد. تغییر نوع سوخت، استفاده از هوای اضافی کم تر، بهینه سازی احتراق، مرحله سازی احتراق، وارد کردن جریان مواد ثانویه به محفظه احتراق به منظور کاهش دمای بیشینه، ...
بیشتر
در این مطالعه مروری بر انواع روش های کاهش مقدار تولید اکسیدهای نیتروژن در سیستم های احتراقی ساکن در حین احتراق انجام شد.مزایا و معایب این روش ها و نحوه اثرگذاری آن ها تبیین شد. تغییر نوع سوخت، استفاده از هوای اضافی کم تر، بهینه سازی احتراق، مرحله سازی احتراق، وارد کردن جریان مواد ثانویه به محفظه احتراق به منظور کاهش دمای بیشینه، کاهش مقدار اکسیژن در دسترس، احیاء اکسیدهای نیتروژن به مولکول نیتروژن، تغییر نوع احتراق به واکنشی کاتالیستی جزو انواع راههایی است که میزان اکسیدهای نیتروژن را در خروجی مشعل کم می کند. هر سیستم احتراقی با توجه به ویژگی های منحصر به خودش قابلیت استفاده از یک یا چند روش را دارد که میتواند تا 70% میزان اکسیدهای نیتروژن را کاهش دهد البته میزان کاهش اکسیدهای نیتروژن به پارامترهای متعددی از جمله: نوع سوخت، فناوری احتراق، شرایط عملیاتی، ویژگی های فرآیندی، امکان نصب تجهیزات جدید، مشخصات گازهای احتراق، حد مجاز آلاینده، اثرات جانبی آلاینده، ایمنی عملیات و قابلیت اطمینان بخشی فرآیند و هزینهها وابسته است.