غلامرضا گودرزی؛ فاطمه احمدلو؛ علی فرمهینی فراهانی؛ ضیاء آزدو
چکیده
در مناطق خشک، افزایش دوره های آبیاری جهت تأمین آب مورد نیاز توسعه فضای سبز و جنگلکاری ضرورت دارد. پژوهش حاضر در قالب طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با تیمار اصلی دوره آبیاری و تیمار فرعی گونههای سوزنیبرگ ارس، سرو نقرهای، سرو خمرهای، سرو شیراز، زربین، کاج تهران، کاج بروسیا، کاج مشهدی و کاج بادامی با مبدأهای ...
بیشتر
در مناطق خشک، افزایش دوره های آبیاری جهت تأمین آب مورد نیاز توسعه فضای سبز و جنگلکاری ضرورت دارد. پژوهش حاضر در قالب طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با تیمار اصلی دوره آبیاری و تیمار فرعی گونههای سوزنیبرگ ارس، سرو نقرهای، سرو خمرهای، سرو شیراز، زربین، کاج تهران، کاج بروسیا، کاج مشهدی و کاج بادامی با مبدأهای مختلف در سه بلوک به مدت 5 سال در پارک جنگلی ساوه اجرا گردید. در هر بلوک از هر گونه 24 اصله نهال بهصورت گروهی با فواصل 2/5×2 متر کشت و از این تعداد 12 اصله نهال جهت آبیاری 7 روزه و 12 اصله جهت آبیاری 14 روزه با کاربرد پلیمر جاذب رطوبت تراکاتم (TerraCottem) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که متغیرهای ارتفاع و قطر یقه در اثر متقابل دوره آبیاری و گونه اختلاف معنیدار آماری را نشان دادند. اثر اصلی دوره آبیاری بر مشخصههای قطر یقه و شادابی معنیدار بود. کاج بروسیا از بیشترین میزان ارتفاع (2/76 متر)، زندهمانی (90/76 درصد) و شادابی (90 درصد) و کاج مشهدی از بیش ترین میزان قطر یقه (6/42 سانتیمتر)، قطر تاج (1/27 متر) و مساحت تاج پوشش (5/12 متر مربع) برخوردار بود. تجزیه خوشهای نشان داد که گونههای سرو خمرهای، کاج بروسیا و سرو شیراز کلوده به لحاظ هر یک از متغیرهای مورد بررسی در مناسبترین شرایط هستند و با دوره آبیاری 14 روزه و کاربرد پلیمر جاذب رطوبت برای کاشت در شهرستان ساوه معرفی میشوند.