حمید بذرپاچ؛ فرزاد کریمی خنجری
چکیده
حقوق بینالملل محیطزیست و حقوق بین الملل سرمایهگذاری در اهداف با هم متعارضاند به این شکل که هدف سرمایه گذار منفعت فردی و هدف محیط زیست منافع جمعی است، در حالی که در عمل و اجرا با هم ارتباط تنگاتنگی دارند و در یک محیط اجرا می شوند، و نقش اساسی در جامعه امروزی بشر ایفا می کنند. به همین جهت سرمایهگذاریهای اقتصادی ...
بیشتر
حقوق بینالملل محیطزیست و حقوق بین الملل سرمایهگذاری در اهداف با هم متعارضاند به این شکل که هدف سرمایه گذار منفعت فردی و هدف محیط زیست منافع جمعی است، در حالی که در عمل و اجرا با هم ارتباط تنگاتنگی دارند و در یک محیط اجرا می شوند، و نقش اساسی در جامعه امروزی بشر ایفا می کنند. به همین جهت سرمایهگذاریهای اقتصادی توسط شرکت ها در کشورهای مختلف مستلزم قانون گذاری و بعضاً قوانین محدودکننده است. یکی از این روش ها اعمال قوانین محیط زیستی است، که اغلب در سرمایه گذاری های شرکتی و نفتی با هدف جذب سرمایه گذار خارجی، نادیده گرفته میشود. بدین ترتیب این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی موضوع تعهدات محیطزیستی در سرمایه گذاریها می پردازد. تحقیقات نشان میدهد که سرمایه گذاران نفتی اغلب از تعهدات محیطزیستی چشم پوشی میکنند و دولت های حاکم بر کشورهای در حال توسعه، به دلیل محدودیت های مالی و ضعف اقتصادی با هدف جذب بیشتر سرمایه گذاران انعطاف از خود نشان می دهند، که یکی از حوزه های انعطاف آن ها قوانین محیطزیستی می باشد. در حالی که با توجه به بحران های محیطزیستی کنونی دولت ها باید با وضع و اجرای قوانین و مقررات سختگیرانه و محدودکننده، نقض تعهدات محیط زیستی را به حداقل برسانند.
فرزاد کریمی خنجری؛ مهدی سجادی کیا
چکیده
محیط زیست یکی از مباحث بسیار مهم امروزی میباشد که با توجه به فجایع امروزی که شاهد آن هستیم در صدر امور بینالمللی قرار دارد. این فجایع ناشی از خساراتی هستند که از طرف اشخاص و یا دولتها به محیط زیست وارد میشوند و بدیهی مینماید که بایستی قواعد مسؤولیت مدنی را حاکم بر آن بدانیم و جبران خساراتی که از طرف آنان وارد میگردد را ...
بیشتر
محیط زیست یکی از مباحث بسیار مهم امروزی میباشد که با توجه به فجایع امروزی که شاهد آن هستیم در صدر امور بینالمللی قرار دارد. این فجایع ناشی از خساراتی هستند که از طرف اشخاص و یا دولتها به محیط زیست وارد میشوند و بدیهی مینماید که بایستی قواعد مسؤولیت مدنی را حاکم بر آن بدانیم و جبران خساراتی که از طرف آنان وارد میگردد را برعهده آنان قرار دهیم. مسؤولیت مدنی ناشی از محیط زیست هم در قوانین بینالمللی و هم در قانون ایران تعریف شده است ولی ممکن است تعاریف متفاوتی برای تعیین نوع مسؤولیت مدنی وجود داشته باشد. حال سوال این است که در صورت وارد شدن خسارت به محیط زیست، مسؤولیت مدنی ناشی از آن در حقوق ایران و اسناد بینالمللی چگونه است؟ لذا در این مقاله به صورت تحلیلی- توصیفی و با روش کتابخانهای به بررسی ماهیت مسؤولیت مدنی در حقوق ایران و اسناد بینالمللی پرداخته و نحوه جبران آنها و نکات ضعف و قوت آنها را مورد بررسی قرار خواهیم داد. تحقیقات نشان میدهد که مسؤولیت مطلق در این شرایط بهترین نوع مسؤولیت مدنی می باشد که می تواند در مورد خسارات محیط زیستی اعمال شود و بر همین اساس است که در اسناد بینالمللی این نوع از مسؤولیت اتخاذ گردیده است؛ ولی در حقوق ایران مسؤولیت مدنی مبتنی بر تقصیر می باشد که در مورد زیانهای محیطزیستی هم اعمال می گردد که با ماهیت محیط زیست متناسب نمیباشد.