مهدی نجاتی؛ زین العابدین صادقی؛ محمد علی عرب پور
چکیده
افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای در سالیان اخیر باعث نگرانی‌های زیادی برای بسیاری از جوامع و دوستداران محیط‌زیست شده است؛ یکی از این گازهای گلخانه‌ای مهم، دی‌اکسید کربن (CO2) می‌باشد. در این پژوهش با استفاده از متغیرها و شاخص‌های مهم اقتصادی و مجموعه داده‌های سری زمانی سال 1970-2018 که آن‌ها را به 5 گروه مجزا به همراه یک گروه کل داده‌ها، ...
بیشتر
افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای در سالیان اخیر باعث نگرانی‌های زیادی برای بسیاری از جوامع و دوستداران محیط‌زیست شده است؛ یکی از این گازهای گلخانه‌ای مهم، دی‌اکسید کربن (CO2) می‌باشد. در این پژوهش با استفاده از متغیرها و شاخص‌های مهم اقتصادی و مجموعه داده‌های سری زمانی سال 1970-2018 که آن‌ها را به 5 گروه مجزا به همراه یک گروه کل داده‌ها، تقسیم و به پیش‌بینی میزان انتشار CO2 در ایران پرداخته شد. برای این موضوع از مدل‌های یادگیری عمیق زیرمجموعه یادگیری ماشین استفاده‌شده است. این موضوع یک مسئله چند متغیره و یک مجموعه هدف بود که مقدار انتشار CO2 برای 5 سال آینده (5 سال بعد از سال 2018) پیش‌بینی و در انتها برای راستی آزمایی پیش‌بینی‌ها مقدار پیش‌بینی سال‌های 2019 و 2020 با CO2 واقعی این سال ها مقایسه شد. نتایج به‌دست‌آمده برای هر 6 گروه مورد آزمایش نشان می‌دهد که مقدار انتشار CO2 در ایران برای سالیان آینده یک روند صعودی را در پی خواهد داشت و برای سال 2023 مقدار انتشار CO2 به محدوده 850 الی 900 میلیون تن خواهد رسید که می‌تواند یک فاجعه زیست‌محیطی و خطری برای انسان‌ها باشد. لذا پیشنهاد می‌شود دولت از یک برنامه بلندمدت با تأکید بر گروه‌های مهم، فرهنگ‌سازی در جامعه و وضع قوانین خاص‌تر برای کنترل مقدار انتشار CO2 استفاده نماید.