فرزاد کریمی خنجری؛ مهدی سجادی کیا
چکیده
محیط زیست یکی از مباحث بسیار مهم امروزی میباشد که با توجه به فجایع امروزی که شاهد آن هستیم در صدر امور بینالمللی قرار دارد. این فجایع ناشی از خساراتی هستند که از طرف اشخاص و یا دولتها به محیط زیست وارد میشوند و بدیهی مینماید که بایستی قواعد مسؤولیت مدنی را حاکم بر آن بدانیم و جبران خساراتی که از طرف آنان وارد میگردد را ...
بیشتر
محیط زیست یکی از مباحث بسیار مهم امروزی میباشد که با توجه به فجایع امروزی که شاهد آن هستیم در صدر امور بینالمللی قرار دارد. این فجایع ناشی از خساراتی هستند که از طرف اشخاص و یا دولتها به محیط زیست وارد میشوند و بدیهی مینماید که بایستی قواعد مسؤولیت مدنی را حاکم بر آن بدانیم و جبران خساراتی که از طرف آنان وارد میگردد را برعهده آنان قرار دهیم. مسؤولیت مدنی ناشی از محیط زیست هم در قوانین بینالمللی و هم در قانون ایران تعریف شده است ولی ممکن است تعاریف متفاوتی برای تعیین نوع مسؤولیت مدنی وجود داشته باشد. حال سوال این است که در صورت وارد شدن خسارت به محیط زیست، مسؤولیت مدنی ناشی از آن در حقوق ایران و اسناد بینالمللی چگونه است؟ لذا در این مقاله به صورت تحلیلی- توصیفی و با روش کتابخانهای به بررسی ماهیت مسؤولیت مدنی در حقوق ایران و اسناد بینالمللی پرداخته و نحوه جبران آنها و نکات ضعف و قوت آنها را مورد بررسی قرار خواهیم داد. تحقیقات نشان میدهد که مسؤولیت مطلق در این شرایط بهترین نوع مسؤولیت مدنی می باشد که می تواند در مورد خسارات محیط زیستی اعمال شود و بر همین اساس است که در اسناد بینالمللی این نوع از مسؤولیت اتخاذ گردیده است؛ ولی در حقوق ایران مسؤولیت مدنی مبتنی بر تقصیر می باشد که در مورد زیانهای محیطزیستی هم اعمال می گردد که با ماهیت محیط زیست متناسب نمیباشد.