نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

گروه محیط زیست،دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد، تهران، ایران

چکیده

تحقیق حاضر با هدف بررسی میزان مشارکت شهروندان منطقه ۹ تهران در زمینه حفاظت از محیط زیست انجام شده است. در این پژوهش که به شیوه توصیفی-پیمایشی انجام شده از روش کتابخانه ای، میدانی و ابزار پرسشنامه جهت گردآوری اطلاعات استفاده شده است و داده ها با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. با توجه به نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر، مجموع میانگین متغیرهای مشارکت ساکنان منطقه ۹ در زمینه حفاظت از محیط زیست شهری، معادل ۳/۱۱۳۸ و مقدار sig معادل 0/003 به دست آمد که حاکی از مشارکت کافی شهروندان در زمینه حفاظت از محیط زیست می باشد. هم چنین بر اساس نتایج آزمون فریدمن، شهروندان بیش ترین میزان مشارکت را در زمینه حفاظت از پارک ها و فضای سبز محله (با میانگین رتبه ای ۸/۴۷) و کم ترین میزان مشارکت را در زمینه مشارکت در نظافت محله (با میانگین رتبه ای ۲/۸۱) داشته اند. نتایج نشان داد بین میزان مشارکت زیست محیطی شهروندان و سن، جنس، وضعیت تاهل، تحصیلات و سابقه سکونت رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. در این پژوهش از آزمون های باکس، لامبدای ویلکز و لون، جهت تحلیل های مربوط به اثرات بین آزمودنی ها استفاده شد که نتایج نشان داد، سطح معنی داری معادل 0/001 می باشد که کوچک تر از مقدار خطا (0/05) است در نتیجه می توان این طور استنباط کرد که مشارکت شهروندان منطقه ۹ تهران در حفاظت از محیط زیست شهری، تاثیر معنی داری دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

  1. تقوایی، م.؛ بابانسب، ر. و موسوی، چ.، 1388. تحلیلی بر سنجش عوامل موثر بر مشارکت شهروندان در مدیریت شهری (مطالعه موردی: منطقه چهار تبریز). مجله مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه ای. سال 1، شماره 2، صفحات 19 تا 36.
  2. حسینی، س.ب. و کاملی، م.، ۱۳۹۶. سنجش مشارکت شهروندی در مدیریت شهری مطلوب (مطالعه موردی منطقه 8 قم). نشریه مطالعات مدیریت شهری. دوره ۹، شماره ۲۹، صفحات ۱۷ تا ۲۶.
  3. حسینی، س.ه.؛ قدرتی، ح. و جوادیان، س.ح.، ۱۳۹۱. تحلیلی بر جایگاه مشارکت شهروندان در توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی شهر سبزوار). چهارمین کنفرانس برنامه ریزی و مدیریت شهری، مشهد، دانشگاه مشهد.
  4. خواجه شاهکویی، ع.؛ نجفی کانی، ع.ا. و بابائیان، ط.، 1393. بررسی میزان مشارکت شهروندان حاشیه شهرهای میانی در مدیریت شهری، مطالعه موردی: شهر بابل. مجله آمایش جغرافیایی فضا. دوره 2، شماره 12، صفحات 1 تا 19.
  5. رحیمی، م. و. دشتی موخر، س.، ۱۳۹۲. بررسی نقش مشارکت شهروندان در حفاظت محیط زیست شهری (نمونه موردی: شهر تهران). اولین همایش ملی جغرافیا، شهرسازی و توسعه پایدار، تهران، انجمن محیط زیست کومش، دانشگاه صنعت هوایی.
  6. عزیزیان، م.ص.؛ زارعی، ر. و مفاخری، ش. ۱۳۹۴. بررسی نقش مشارکت شهروندان در حفاظت محیط زیست شهری و ارائه راهکارهای کاربردی در این زمینه. دومین همایش بین المللی پژوهش های صنعت سیمان و بتن و دومین همایش ملی مهندسی عمران، شهرسازی و توسعه پایدار، تهران، گروه پژوهشی اکباتان.
  7. غلامی، م.ج.؛ افتخارنیا، م. و ملازاده، ع.، 1390. ارزیابی اقتصادی زیست محیطی ناشی از افزایش تراکم جمعیتی (مطالعه موردی منطقه 5 شهرداری تهران). اولین کنفرانس اقتصاد شهری ایران، 2 الی 3 آذر ماه 1390.
  8. فرج زاده گرگری، م.، ۱۳۹۵. نقش مشارکت های مردمی در توسعه پایدار از بعد محیط زیست. اولین همایش بین المللی انسجام مدیریت و اقتصاد در توسعه شهری، تبریز، دانشگاه اسوه، دانشگاه آتاترک ترکیه.
  9. موسایی، م. و شیانی، م.، 1389. مشارکت در امور شهری و الزامات آن در شهر تهران. فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی. سال 10، شماره 38، صفحات 245 تا 268.
  10. Gustavsson, E. and Elander Vitae, I., 2016. Sustainability potential of a redevelopment initiative in Swedish public housing: The ambiguous role of residents’ participation and place identity. Progress in Planning. Vol. 103, pp: 1-25.
  11. Kasymova, J. and Gaynor, T.S., 2014. Effective Citizen Participation in Environmental Issues. Journal of State and Local Government Review. Vol. 46, No. 2.
  12. Ren, B., 2010. Public Participation, Civil Society and Environment Protection in China: A Comparative Study of Environmental Case. Published in 2010 International Conference on Management and Service Science.
  13. Royo, S.; Yetano, A. and Acerete, B., 2013. E-Participation and Environmental Protection: Are Local Governments Really Committed? Public Administration Review. Vol. 74, No. 1, pp: 87-98.