نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی گروه پژوهشی مهندسی محیط زیست و پایش آلاینده‌ها، پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار، سازمان حفاظت محیط زیست، تهران، ایران

2 استادیار دانشکده علوم اقتصادی اجتماعی دانشگاه الزهرا

3 عضو هیات علمی پژوهشکده محیط زیست و توسعه پایدار

10.22034/envj.2023.374655.1264

چکیده

ظرفیت‌سازی اجتماعی و افزایش آگاهی اقشار مختلف جامعه از طریق آموزش مسائل مرتبط با حوزه آب و محیط‌زیست یکی از بنیادی‌ترین موضوعات کشور بشمار می‌رود؛ تا حفاظت از آب و محیط‌زیست به الگوی رفتاری در جامعه تبدیل گردد. از این رو کودکان به‌عنوان وارثان آینده‌ی منابع و دانشجویان به‌عنوان قشر تأثیرگذار جامعه از اهمیت خاصی برخوردارند. در این پژوهش رفتار دانش‌آموزان در سه مقطع تحصیلی ابتدایی، متوسطه اول و دوم و همچنین دانشجویان منتخب دختر و پسر شهر کرج در ارتباط با آب، در دو محور کاهش مصرف آب و استفاده مجدد از آب موردبررسی قرار گرفت. بدین منظور پرسشنامه‌ای بر اساس مؤلفه‌های تعریف‌شده‌ی مدل بالادستی و با تکیه ‌بر مرور منابع بین‌المللی و مصاحبه با متخصصین برای تعیین منطق رفتاری جامعه‌ی آماری پژوهش در قبال گزینه‌های سیاستی مذکور طراحی و تهیه گردید. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که برنامه‌های آموزشی غیرمستقیم و غیررسمی صورت گرفته با رویکرد برنامه نویسی اسکرچ و با مثال‌های مرتبط با حفاظت از منابع آب، تأثیر مثبتی بر نگرش افراد نسبت به حفاظت از آب، هنجارهای ذهنی، کنترل رفتاری درک شده، تمایل رفتار نسبت به حفاظت از آب و هنجارهای اخلاقی داشته است.

کلیدواژه‌ها